Συντηρητική αναδίπλωση
Ο νέος νόμος υπονομεύει την λαϊκή συμμετοχή στην τοπική αυτοδιοίκηση
Η αλλαγή του εκλογικού νόμου από την παρούσα κυβέρνηση δεν συνιστά μόνο την οπισθοδρόμηση σε δήθεν σίγουρες, πλην όμως, παρωχημένες λύσεις προς ένα συγκεντρωτικό δημαρχοκεντρικό μοντέλο. Συνιστά κυρίως μία συνολικά διαφορετική πολιτική αντίληψη για το θεσμό της τοπικής αυτοδιοίκησης και της συμμετοχής ή μη τελικά των πολιτών σε αυτόν.
Ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Μ. Βορίδης επαίρεται ότι η αύξηση των υποψηφίων δημοτικών συμβούλων συνδυαζόμενη με την μείωση των μελών του δημοτικού συμβουλίου και τον «κόφτη» του 3% για την είσοδο σε αυτό, αποτελούν στοιχεία ενός συνεκτικού σχεδίου που θα οδηγήσει, τάχα, στην αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας και της λειτουργικότητας των δημοτικών συμβουλίων. Πως θα το πετύχει αυτό; Με το να διαμορφώσει ένα ισχυρά ανταγωνιστικό εκλογικό περιβάλλον στο οποίο θα επικρατήσουν οι, κατά τον κ. Υπουργό πάντα, «αξιόλογοι». Ποιοι μπορεί να είναι αυτοί;
Πρώτα απ’ όλα οι επαγγελματίες της πολιτικής. Αυτοί που έχουν τη δυνατότητα να ασχολούνται κατ’ αποκλειστικότητα με τη διαχείριση των τοπικών υποθέσεων. Δηλαδή, αυτοί που βιοπορίζονται από την πολιτική.
Δεύτερον, αυτοί που διαθέτουν τις οικονομικές δυνατότητες να ασχοληθούν με την τοπική αυτοδιοίκηση ως χόμπι ή αυτοί που στηρίζονται σε ισχυρά οικονομικά συμφέροντα που μπορούν να χρηματοδοτήσουν αυτή την ενασχόληση.
Τρίτον, οι τεχνοκράτες και οι σύμβουλοι που ασχολούνται με την τοπική αυτοδιοίκηση μέσα από την προώθηση έργων και την αναζήτηση χρηματοδοτήσεων.
Η ενασχόληση με τα κοινά, η διαχείριση των τοπικών υποθέσεων γίνεται έτσι υπόθεση λίγων «ειδικών» και όσων ανήκουν σε μία ιδιότυπη ελίτ. Γίνεται δια της αναθέσεως στους λογής «αξιόλογους» κάθε τέσσερα χρόνια, και τώρα με το νέο εκλογικό νόμο της τοπικής αυτοδιοίκησης κάθε πέντε χρόνια, για να μην πολυσκοτιζόμαστε κιόλας μέσα στην πενταετία. Η απόσταση ανάμεσα στην τοπική εξουσία και στους πολίτες μεγαλώνει. Η αποξένωση με τη νέα γενιά και τις αγωνίες της παραμένει και ενισχύεται.
Η τοπική αυτοδιοίκηση όμως ως ο εγγύτερος στον πολίτη θεσμός οφείλει να διατηρήσει τα χαρακτηριστικά ενός λαϊκού θεσμού που συνδέεται με τις ανάγκες των πολιτών και τους εμπλέκει καθ’ όλη τη διάρκεια της δημοτικής θητείας στις αποφάσεις που λαμβάνονται και στις πολιτικές και δράσεις που υλοποιούνται.
Στα δημοτικά συμβούλια πρέπει να έχουν θέση οι εκφραστές των κινημάτων πόλεων και των ομάδων αλληλεγγύης, οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι, οι νέοι και οι νέες, οι άνθρωποι του μόχθου, οι γυναίκες με τους πολλαπλούς ρόλους, οι εργαζόμενοι/ες, όσοι/ες διαπρέπουν σε άλλους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και θέλουν να προσφέρουν στην πόλη και στους κατοίκους της. Έχουν θέση οι καθημερινοί άνθρωποι αρκεί να είναι άνθρωποι με άποψη και δράση και με όρεξη για προσφορά.
Η πανδημία και οι επιπτώσεις της, η κλιματική αλλαγή, οι ανισότητες μας φέρνουν αντιμέτωπους και αντιμέτωπες με παγκόσμιες προκλήσεις που επηρεάζουν κάθε έκφανση της ζωής μας συμπεριλαμβανομένης και της ζωής μας στις σύγχρονες πόλεις. Η Μήδεια αποτελεί ένα καλό παράδειγμα για να αναλογιστούμε εάν θέλουμε να αφήνουμε τα πάντα να τα διαχειριστεί μια δημοτική αρχή ή εάν θα εμπλακούμε και εμείς, ως κοινωνία πολιτών, ως κινήματα, ως ενεργοί πολίτες. Αν θα μπορούμε να είμαστε μέσα στα δημοτικά συμβούλια με τους εκπροσώπους μας να ελέγχουμε και να προτείνουμε. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ μαζί με την αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου και το στοίχημα της πράσινης μετάβασης σε μία βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη, οι γειτονιές, οι πόλεις και οι πόλεις ανά τον κόσμο αναδεικνύονται ως τόποι υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κοινού καλού με στόχο την άρση και όχι την εμφάνιση και όξυνση νέων ανισοτήτων αλλά την ενεργό και από τα κάτω συμμετοχή της ίδιας της κοινωνίας.
Ο πυρήνας του εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής είναι η αναγκαία κουλτούρα συνθέσεων και συνεργασιών αλλά και η διαμόρφωση όρων δηµοκρατικότερης συγκρότησης και λειτουργίας των αυτοδιοικητικών θεσµών, αναλογικότερης εκπροσώπησης, τόσο του εκλογικού σώµατος όσο και των αυτοδιοικητικών δυνάµεων διευρύνοντας τη συµµετοχή και τον κοινωνικό έλεγχο σε όλα τα επίπεδα της οργάνωσης και της λειτουργίας των δήμων.
Όσον αφορά δε στην κατάργηση της δυνατότητας ανεξάρτητων ψηφοδελτίων στις τοπικές κοινότητες και την επαναφορά στο προηγούμενο καθεστώς, με βάση τον προτεινόμενο εκλογικό νόμο της αυτοδιοίκησης, δίνεται τέλος στη δυνατότητα ανάβαθμισης του ρόλου των κοινοτήτων ως θεσμού ενδοδημοτικής αποκέντρωσης με αρμοδιότητες και χρηματοδότηση, όπως προβλέπεται στον Κλεισθένη, αποστερώντας τη δυνατότητα ενεργοποίησης τοπικών πρωτοβουλιών ή μεμονωμένων υποψηφίων για το ζωντάνεμα των τοπικών κοινωνιών και την διαχείριση θεμάτων καθημερινότητας.
Όταν η παράταξή μας, «Κοινωνία Παρούσα στην Κηφισιά, Ν. Ερυθραία, Εκάλη», κατήλθε για πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές το 2019 είχαμε επισημάνει από την αρχή ότι το βασικό χαρακτηριστικό που διαπερνά το σύνολο της δημοτικής μας ζωής είναι η απουσία παρέμβασης των δημοτών στα προβλήματα της πόλης μας. Κρίναμε δε ότι το στοιχείο αυτό:
Αφαιρεί την ουσία της πολιτικής που είναι η συμμετοχή του πολίτη
Διαμορφώνει καταστάσεις παραγοντισμού και επικράτησης μηχανισμών προσωπικού ή κομματικού χαρακτήρα.
Δημιουργεί δημοτικές παρατάξεις με ασαφή και αναποτελεσματικό προγραμματικό λόγο, με ενοποιητικό στοιχείο ανάμεσα στα μέλη τους, την κατάκτηση της εξουσίας στο δήμο.
Αναδεικνύει διοικήσεις που παραβλέπουν τις ανάγκες των κατοίκων ως κοινωνικού συνόλου και είναι έτοιμες να δεχτούν χάριν της ψηφοθηρίας τις όποιες απαιτήσεις μεμονωμένων προσώπων ή ομάδων πίεσης.
Δύο χρόνια μετά, εξακολουθούμε να διεκδικούμε μια πόλη βιώσιμη και φιλική, που θα αξιοποιεί τα πλεονεκτήματά της, με την ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΑΡΟΥΣΑ. Γιατί καμία αλλαγή δεν μπορεί να γίνει στο όνομα των πολιτών, χωρίς την συμμετοχή των ίδιων των πολιτών. Αυτή είναι η δική μας αντίληψη για τον δήμο την οποία ακόμη και μέσα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας προσπαθήσαμε να πραγματώσουμε. Με προγραμματική και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση. Με συνθέσεις όπου μπορούσαν να υπάρξουν και με αυστηρή κριτική και εναλλακτικές προτάσεις προς τη δημοτική αρχή για πολύ σοβαρές υστερήσεις και λανθασμένες, κατά τη γνώμη μας, επιλογές και με την προσδοκία τα επόμενα δύο χρόνια να ανταποκριθεί στις ανάγκες των πολιτών και στις απαιτήσεις των καιρών.
Comments
Post a Comment